Pradzieje
Niestety teren parafii Bebelno (podobnie jak i większość ziemi włoszczowskiej) nie cieszył się dotąd zbytnim zainteresowaniem jeśli chodzi o dokładne badania archeologiczne. Można powiedzieć, iż jest to teren dość „trudny” do tego typu badań jeśli porówna się go z innymi ośrodkami znanymi z cenniejszych dla nauki znalezisk. Zapewne z tego powodu szczegółowe badania są koncentrowane właśnie w tamtych rejonach, a nam pozostaje skupić się na dostępnych materiałach.
Na podstawie posiadanych danych trudno jest ustalić kiedy mogły pojawić się pierwsze ślady osadnictwa na interesującym nas terenie. W tym momencie można jedynie wspomnieć o odnalezionych śladach kultury łużyckiej (ok. VII w p.n.e.) w rejonach Podłazia i Krasowa oraz domniemanych pradziejowych wyrobach krzemiennych, wykonanych z krzemienia narzutowego: odłupku oraz dużym tłuku – naciskaczu, posiadającego ślady użytkowania, znalezionych na terenie Bebelna. Przedmioty te zostały odnalezione w wyniku prowadzonych badań wykopaliskowych na Wieżysku w latach 2002-2003. Mogą one pochodzić z epoki kamienia (ok. 10000 do 1800 roku p.n.e.) lub z okresu wpływów rzymskich (początki naszej ery), podobnie jak kilka znalezionych drobnych ułamków naczyń glinianych.
Dodatkowo proces osadnictwa na interesującym nas obszarze mógł być niejako naturalnie hamowany jego położeniem na terenie puszczy nadpilickiej z daleka od głównych taktów komunikacyjnych.
Pierwotne osadnictwo pojawiało się z reguły na polanach lub wykarczowanych częściach puszczy, najczęściej w dorzeczach rzek i cieków wodnych, a więc w przypadku interesującego nas obszaru będzie to z pewnością dorzecze Białej Nidy, czyli tereny obecnego Krasowa i Podłazia, miejscowości gdzie odnaleziono ślady kultury łużyckiej.