Budowa gmachu szkoły

Wracając do historii szkoły – uczniom i nauczycielom doskwierał brak własnego budynku szkolnego, toteż ważnym wydarzeniem dla Bebelna było rozpoczęcie budowy szkoły w 1936 roku.

Budowa gmachu szkolnego (GM») (GSV) w Bebelnie powiodła się głównie dzięki inicjatywie ówczesnego wójta gminy Radków – Andrzeja Choińskiego, pochodzącego z pobliskiego Ludwinowa. To on poparł projekt budowy szkoły w Bebelnie, a nie jak pierwotnie zamierzano – w Dzierzgowie.

Jako, iż położenie gruntów na których zamierzano wznieś gmach szkolny nie było odpowiednie, z inicjatywy Andrzeja Choińskiego, Wincentego Przybyszewskiego i miejscowej społeczności w Bebelnie, w ramach prowadzonych negocjacji z Janem i Kazimierzem Jurczykiem oraz Andrzejem Lelonkiem, wynegocjowano zamianę gruntów. Każdy z wymienionych gospodarzy otrzymał 1,5 ara gruntu za 1 ar przekazanego placu pod budowę szkoły. Projektu pomiarowego zamiany gruntów dokonano 23 marca 1936 r. Projekt ten opracował mierniczy przysięgły Stanisław Sulimierski.

Projekt szkoły był imponujący jak na ówczesne czasy. Zakładał budowę piętrowego budynku z ośmioma salami lekcyjnymi (w tym dwiema przedzielonymi ruchomą ścianą), kancelarią, pokojem nauczycielskim, salą gimnastyczną (której wówczas nie wybudowano) z szatnią i natryskami, a także dwa komplety mieszkań dla nauczycieli w tzw. przybudówce.

Zamieszczony obok fragment planu sytuacyjnego do projektu szkoły powszechnej w Bebelnie pochodzi z lat 30. XX wieku. Został on wykonany przez Biuro Techniczno-Budowlane inż. arch. W. Baowiecki, techn. bud. E. Pińczewski z Kielc. Projekt ten przedstawia projektowany budynek szkoły wraz z przybudówką, natryskami oraz salą gimnastyczną. Projekt ten nieco różni się od aktualnego wyglądu budynku szkoły. Widok oznaczony na planie jako ELEWACJA FRONTOWA to obecny widok na budynek szkoły od strony wschodniej (droga Włoszczowa-Radków), a ELEWACJA BOCZNA to widok od strony zachodniej (od strony podwórka). Sam wygląd projektowanej sali gimnastycznej różni się także nieco od wyglądu obecnej sali gimnastycznej.

Przed rozpoczęciem budowy powołany został Społeczny Komitet Budowy Szkoły w skład którego weszli ówcześni sołtysi oraz aktywiści z poszczególnych miejscowości zaangażowanych w budowę gmachu. Wszystkich możemy zobaczyć na zdjęciu obok. Od lewej stoją: Jan Dziubek z Sulikowa, (?) Grzybek z Krasowa, Stanisław (Mieczysław ?) Śliwiński z Ludwinowa, Kierownik Szkoły – Wincenty Przybyszewski, Walenty Lenart z Bebelna, Wojciech Lesiak z Bebelna, Stanisław Baran z Bebelna, ? Kaczmarek z Boczkowic. Siedzą: (?) Popczyk z Ludwinowa, wójt gminy Radków – Andrzej Choiński, księża: Stanisław Wysocki i Walenty Chyc, nauczyciel – Jan Kamiński, (?) Sufajda – sekretarz gminy Radków. Leżą: (?) Piwoński ze Skociszew i Stefan Cichecki z Bebelna.

W dniu 30 czerwca 1936 roku dokonano poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę Szkoły Powszechnej w Bebelnie. Poświęcenia dokonali księża Stanisław Wysocki i Walenty Chyc.

W trakcie budowy W. Przybyszewski wykazywał mistrzowskie wręcz podejście do ludzi z którymi pracował. Potrafił zachęcić do aktywności. Całe dni i wieczory spędzał w gronie mieszkańców omawiając z nimi plan działania.

Wynagrodzenie za pracę przy budowie otrzymywali tylko fachowcy wyłonieni w drodze przetargów. Wszystkie inne prace wykonywane były przez lokalną społeczność w czynie społecznym. Czerwona cegła na budowę była wyrabiana i wypalana w miejscowej cegielni. Stolarkę budowlaną wykonywał Szczepan Michalecki. Piasek na budowę pochodził z parafialnego pola, a większość potrzebnego drewna z lasów ówczesnego właściciela dóbr Krzepin – Stefana Siemieńskiego.

Drewno to zdobyto dzięki pewnemu fortelowi. Mianowicie dziedzic Siemieński, mocno zadłużony, przez lata nie odprowadzał należnych podatków. Stefan Cichecki, członek Rady Powiatowej i Społecznego Komitetu Budowy Szkoły, odpowiednio naświetlił tę sprawę na posiedzeniu Rady Powiatowej. W związku z tym podjęto decyzję aby należności te szlachcic uregulował w naturze, właśnie w postaci drewna. W ten sposób szlachcicowi wykarczowano spory kawałek lasu, a pozyskane drewno wykorzystano głównie do wypalenia cegły i wykonania stolarki.

Po dwóch latach budowy, najprawdopodobniej w sierpniu 1938 roku, odbyła się uroczystość otwarcia szkoły. Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in: wojewoda kielecki, starosta włoszczowski, władze gminy Radków, dziedzic Krzepina – S. Siemieński, dziedzic Krasówka – konsul Paweł Kozłowski, miejscowy proboszcz – Stanisław Wysocki, członkowie Komitetu Budowy Szkoły oraz mieszkańcy Bebelna i okolic.

Poświęcenie szkoły przez Biskupa Franciszka Sonika nastąpiło 21 września 1938 roku. Oto jak kronika szkoły wspomina to wydarzenie:

U progów szkoły powitał Najdostojniejszego Pasterza w podniosłych, a zarazem prostych słowach Kierownik Szkoły p. Wincenty Przybyszewski, na co przemówił Arcypasterz, wyrażając wielką radość z powstania tak okazałego gmachu szkolnego. Przy samym wejściu do szkoły powitało Najdostojniejszego Pasterza dwoje dzieci, a chór szkolny odśpiewał „My chcemy Boga”. Po akcie poświęcenia przemawiał jeszcze p. Kierownik, p. Sekretarz gminy Radków, wreszcie J.E. Ks. Biskup, poczem udzielił wszystkim obecnym błogosławieństwa. Na zakończenie dziatwa szkolna odśpiewała „Jeszcze Polska nie zginęła”.

W roku szkolnym 1938/39 nauka odbywała się już w nowym budynku. Gmach szkoły tuż po wybudowaniu możemy zobaczyć na zdjęciu poniżej.

Od początku istnienia szkoła posiadała własną bibliotekę uczniowską. W roku 1938/39 biblioteka ta liczyła 184 tomy. Do pomocy dydaktycznej jakimi dysponowała szkoła w tym okresie można zaliczyć: 1 globus, 1 mapę Polski i 2. mapy Europy.

W latach międzywojennych przy Szkole Powszechnej w Bebelnie działała Szkolna Kasa Oszczędności (nr 35) oparta o PKO. Uczniowie mogli dzięki temu poznać podstawy oszczędzania, choć kwoty przez nich gromadzone nie były zbyt pokaźne. Świadczyć o tym mogą zachowane z tego okresu kartony oszczędnościowe...

Działalność SKO wspomagali nauczyciele apelując do rodziców by wspomagali dzieci drobnymi datkami. Takim sposobem zgromadzone oszczędności uczniowie mogli przeznaczyć np. na wycieczki organizowane przez szkołę. Szkoła organizowała je m.in. do Gdańska, Gdyni, Krakowa i miast innych regionów Polski. Dla niektórych uczniów, była to pierwsza w życiu przejażdżka pociągiem, pierwszy wyjazd poza swoją wieś.

Przy szkole działał również teatr szkolny i spółdzielnia uczniowska. Uczniowie mogli także rozwijać swoje zainteresowania uczestnicząc przy pracach w ogródku szkolnym.