Pozostałe potyczki

Jak to już wcześniej zostało niejednokrotnie wspomniane na interesującym nas terenie operował oddział Armii Ludowej pod dowództwem Stanisława Olczyka „Garbatego” który pochodził z pobliskich Nieznanowic. Oddział ten powstał w październiku 1942 r. W grudniu 1942 został rozbity przez Niemców i odtworzony w marcu 1943 r. Sama osoba „Garbatego” oceniana jest jako dość kontrowersyjna podobnie jak i działania jego oddziału.

Poniżej najważniejsze potyczki z udziałem oddziału „Garbatego”:

W dniu 16 sierpnia 1944 r. oddział „Garbatego” został zaatakowany w pobliżu gajówki Zwierzyniec przez siły niemieckie. Wymiana ognia trwała do zmroku, po zapadnięciu którego partyzanci wycofali się wgłąb lasu. Straty partyzantów wynosiły 4. zabitych i 2. rannych. Strat wroga nie ustalono.

W dniu 27 listopada 1944 r. w okolicach Krzepina wspomniany oddział AL rozbroił 21. osobowy oddział niemiecko – ukraiński.

W dniu 30 listopada 1944 r. oddział AL miał potyczkę z Niemcami na skraju lasu koło Krasówka w wyniku której zginęło 4. Niemców.

W dniu 15 stycznia 1945 roku w rejonie Krzepina żołnierze z oddziału AL „Garbatego” trzykrotnie zaatakowali wycofujące się przed wojskami radzieckimi grupy żołnierzy Wehrmachtu. W lesie koło Krzepina rozproszono wycofujący się oddział zabijając 9. i rozbrajając 23. żołnierzy; między Krzepinem, a Sulikowem okrążono 42. żołnierzy, 11. zginęło, a reszta się poddała; w lesie koło Kwiliny zaatakowano kolejna grupę uciekających Niemców. Poległo 23. a 64. wzięto do niewoli i przekazano ich wojskom radzieckim. Podczas tych walk koło Krzepina polegli partyzanci AL: Kazimierz Olczyk „Wrzos”, Jan Jagieło „Śmiały”, Stanisław Turski „Sosna”, Józef Zymek „Babcia”.

* * *

Zamiarem autora niniejszego opracowania była prezentacja znanych faktów (przedstawionych w dostępnych źródłach) związanych z działaniami wojennymi, a nie próba oceny osób i wydarzeń z nimi związanych. To rzetelnie potrafią uczynić w zasadzie już tylko nieliczni uczestnicy i świadkowie tamtych wydarzeń oraz wiarygodni historycy. Niemniej jednak smutnym faktem o którym należy wspomnieć były walki bratobójcze do których także niejednokrotnie dochodziło.

W dniu 16 sierpnia 1944 roku, w okolicach Krzepina nastąpiła konfrontacja pomiędzy żołnierzami AL „Garbatego” i Brygady Świętokrzyskiej NSZ w wyniku której zostali pojmani 4. partyzanci z oddziału AL „Garbatego”. Jeden z nich – „Pirat” został zwolniony, drugi – Eugeniusz Szamborski (Samoborski, Sambórski) ps. „Ładny Jasiu” („Ładny”) z Węgrzynowa został zastrzelony. Śmierć poniósł także jeszcze jeden żołnierz z oddziału AL, a jeden zdołał uciec. Niestety występują rozbieżności w źródłach które raz podają, iż śmierć poniósł „Mir”, a „Wiąz” zdołał zbiec, a raz odwrotnie. Wydaje się jednak, że w obu przypadkach chodzi być może tę samą osobę, czyli ppor. Szymona Dworaka (z Mostów) który raz w źródłach występuje jako „Mir”, a raz jako „Wiąz”. Zabici zostali pochowani na cmentarzu w Bebelnie.

Jak to już było wspomniane przy okazji omawiania działalności Batalionów Chłopskich, w tym samym dniu, także pod Krzepinem doszło do konfrontacji żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej z żołnierzami BCh w wyniku której śmierć poniosło dwóch żołnierzy BCh z oddziału „Wiary”.