Trudno dziś jednoznacznie określić co było powodem tak szybkiego upadku Kobylego Pola. Chyba jedynym w miarę realnym czynnikiem który mógł być przyczyną takiego stanu rzeczy, była epidemia jakiejś ciężkiej choroby która zdziesiątkowała ten teren. Dodatkowym faktem który niejako potwierdza tę teorię jest zanik w analogicznym okresie osadnictwa w pobliskim Szczodrowie1. Mało prawdopodobna wydaje się hipoteza o tym, iż przyczyną zaniku osadnictwa mógł być jakiś żywioł, np. w postaci pożaru, gdyż cały czas w źródłach jest mowa o tym, iż Kobyle Pole i Szczodrów były osadami opuszczonymi, a nie zniszczonymi. Nie natrafiono także w źródłach z tamtego okresu na żadne wzmianki o jakimś wielkim pożarze, który oprócz tych dwóch osad strawiłby także dzielące je znaczne połacie lasu.
Po jakimś czasie (najprawdopodobniej po kilkudziesięciu latach od upadku) na terenie Kobylego Pola znowu pojawili się osadnicy i zostało ono ponownie zagospodarowane, gdyż z końcem XVI wieku odnajdujemy je z powrotem zamieszkałe, ale już pod nieco inną nazwą, a mianowicie jako Kobyla Wola. Kobyla Wola przeplata się w tamtym okresie z nazwą Czechy, ale trudno ustalić czy była to oddzielna wieś, czy tylko część Kobylej Woli. Przypuszczalnie jednak to drugie stwierdzenie jest bliższe prawdy. Z nazwy Kobyla Wola można wnioskować, iż wieś lub jej część zasiedlono najprawdopodobniej osadnikami przybyłymi z Czech i stąd zapewne wzięła się nazwa Czechy która była używana niemalże zamiennie z Kobylą Wolą. Nazwa ta może pochodzić także od posiadłości której właściciel zwany był Czechem. Taką genezę sugeruje nam Czesław Hadamik, którego zdaniem źródeł tej nazwy należy szukać na długo przed końcem XVI stulecia. Wszak już w początkach tego wieku Jan Łaski w swoim „Liber Beneficiorum…” odnotowuje w Bebelnie Mniejszym kmiecia o imieniu Czech, co do którego Czesław Hadamik wysnuwa przypuszczenie, iż mógł być on potomkiem jakichś osadników z okresu około 1300. Nazwa Czechy przetrwała do dnia dzisiejszego, choć uległa nieznacznym modyfikacjom i współcześnie mieszkańcy Ludwinowa używają potocznej nazwy Cechy do określenia północno-zachodniej jego części.