Pierwsza pisemna wzmianka o Kobylej Wsi, nazywanej wcześniej Kobylą Wolą, a jeszcze wcześniej Kobylim Polem, pochodzi z roku 1400 (Cobylepole) gdy część dziedziczna należała wówczas do Piotra, plebana w Chlewiskach, brata Mikołaja z Wielebnowa.
Nie mniej jednak Kobyle Pole powstało dużo wcześniej. Jego początki sięgają przypuszczalnie jeszcze panowania pierwszych Piastów czyli wieku XI. Potwierdzają to badania historyczne innych, bardziej znanych miejscowości noszących taką samą bądź podobną nazwę (Kobylepole – pięć miejscowości o takiej nazwie znajduje się na terenie Wielkopolski, jedna w Małopolsce oraz dziewięć miejscowości Kobyle w Małopolsce). Jaka była geneza nazwy takiej osady? Przypuszczalnie wywodziła się ona ze sposobu organizacji osad, przeszczepionego za panowania pierwszych Piastów z Czech, na tak zwanym prawie kobylego pola (ius et libertas campi iumentorum) i stąd właśnie najprawdopodobniej Kobyle Pole wzięło swoją nazwę.
Osady tego typu zakładano w królewszczyznach, organizując w nich hodowlę koni (młodych klaczy, przeznaczonych do celów hodowlanych) dla dworu panującego. Hodowane w nich konie można było wypasać od wiosny do jesieni tylko na ściśle określonym obszarze, a w pozostałym okresie również na innych terenach, także sąsiednich osad bez względu na osobę właściciela. Prawo to obowiązywało jeszcze za czasów panowania Kazimierza Wielkiego, który określił w statucie wiślickim, że klacze dworu królewskiego można wypasać bez nadzoru pasterza od 29 września do 23 kwietnia.