W roku szkolnym 1947/48 zmieniło się nazewnictwo dotyczące nazw niektórych przedmiotów: arytmetyka została zmieniona na matematykę, nauka o przyrodzie – na biologię, ćwiczenia cielesne – na wychowanie fizyczne, zajęcia praktyczne – na prace ręczne. W roku szkolnym 1947/48 do programu szkół wprowadzony został język rosyjski, a w roku następnym przedmiot – nauka o Polsce i świecie współczesnym.
Praca nauczyciela wiejskiego nie ograniczała się jedynie do działalności dydaktyczno-wychowawczej. Nauczyciele uczestniczyli w spisach analfabetów. Autorytet nauczycieli miał wpływać pozytywnie na przyjęcie przez rolników projektu powstawania spółdzielni produkcyjnych. Obowiązkiem nauczycieli było również uczestniczenie w zebraniach Gromadzkiego Komitetu Frontu Narodowego i wygłaszanie referatów dotyczących aktualnych problemów państwa, uświadamianie rodziców w sprawach dotyczących zdrowia uczniów, etc.
Młodzi nauczyciele rozpoczynający pracę zobowiązani byli do pisemnego przygotowania się do lekcji w formie konspektów, a nauczyciele pracujący dłużej – w formie krótkich pisemnych scenariuszy zajęć. Nauczyciele uczestniczyli w różnych formach doskonalenia zawodowego. Duży nacisk w tym okresie położony był na prowadzenie lekcji nie w sposób abstrakcyjny i werbalny, lecz opierający się na doświadczeniach, eksperymentach, taki aby przekazywane wiadomości łatwiej trafiały do ucznia.
Od 1947 roku kierowniczką szkoły w Bebelnie została Maria Ptak – nazwisko panieńskie – Dudek. Urodziła się 21 marca 1912 roku w Jędrzejowie. Po ukończeniu siedmioklasowej szkoły powszechnej zdała do 4 klasy Gimnazjum Koedukacyjnego, gdzie ukończyła pięć klas. W 1930 roku zdała egzamin konkursowy do Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Radomiu. Seminarium ukończyła w 1935 roku otrzymując dyplom nauczyciela. Funkcję kierowniczki szkoły w Bebelnie pełniła przez 4 lata. Z dokumentów wynika, że już w szkole w Bebelnie Maria Ptak narażona była na krytykę ze strony Komitetu Rodzicielskiego. Wystąpił on do Powiatowego Komitetu PZPR o zwolnienie Marii Ptak ze stanowiska kierowniczki szkoły. W 1951 roku opuściła ona Bebelno i podjęła pracę w Szkole Podstawowej w Czarncy. O pracy Marii Ptak pozytywnie wyrażali się natomiast mieszkańcy Bebelna. Wspominali ją jako osobę bardzo wrażliwą, interesującą się problemami dzieci, wnoszącą dużo ciepła i pogody w kontaktach z ludźmi. Maria Ptak mimo licznych własnych kłopotów miała optymistyczne nastawienie do życia i ludzi nawet tych, którzy byli jej nieprzychylni. Przygotowywane przez nią teatrzyki i inscenizacje lektur szkolnych do dziś są żywe w pamięci wielu osób.
Szczegółowy wymiar godzin w latach 1947-48.
| Przed- miot | Rok szkolny 1947/48 | Rok szkolny 1948/49 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| kla- sa I | kla- sa II | kla- sa III | kla- sa IV | kla- sa V | kla- sa VI | kla- sa I | kla- sa II | kla- sa III | kla- sa IV | kla- sa V | kla- sa VI | kla- sa VII |
|
| Język polski | 7 | 7 | 7 | 6 | 5 | 5 | 6 | 8 | 6 | 6 | 6 | 4 | 4 |
| Matematyka | 4 | 4 | 5 | 4 | 4 | 4 | 5 | 6 | 6 | 4 | 4 | 4 | 4 |
| Rysunki | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 |
| Prace ręczne | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 |
| Wychowanie fizyczne | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 |
| Śpiew | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 1 |
| Historia | - | - | 2 | 3 | 3 | 3 | - | - | 0/2 | 3 | 3 | 3 | 3 |
| Geografia | - | - | 3 | 4 | 3 | 3 | - | - | 3 | 4 | 3 | 3 | 3 |
| Biologia | - | - | 3 | 4 | 3 | 2 | - | - | 3 | 4 | 3 | 3 | 3 |
| Fizyka | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 2 | 3 | 3 |
| Chemia | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 2 | 2 | 2 |
| Język rosyjski | - | - | - | - | - | 2 | - | - | - | - | - | 3 | 3 |
| Religia | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 |
| Wiedza o świecie i Polsce współczesnej | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 2 |
W pierwszych latach po wojnie na terenie szkoły działał teatr szkolny. Scenariusze do przedstawień pisała obdarzona talentem pisarskim pani Helena Choińska ówczesna nauczycielka z Ludwinowa. Treść większości przedstawień nawiązywał do przeżyć wojennych. Przedstawienia organizowane przez uczniów były jedną z niewielu rozrywek dla mieszkańców wsi.
Od roku 1949 niewiele zmieniało się w planie nauczania i programie szkoły. Mimo borykania się z nie najlepszymi warunkami nauczania i brakiem pomocy dydaktycznych uczniowie kończący naukę w szkole podejmowali naukę w szkołach ponadpodstawowych w Sandomierzu, Krakowie i na śląsku. Zajmowali czołowe miejsca na egzaminach do szkół średnich, chociaż na jedno miejsce przypadało kilku kandydatów. Świadczy to o wysokim poziomie nauczania jaki był w Publicznej Powszechnej Szkole w Bebelnie.
Powojenna polityka państwa miała za zadanie budowę oświaty w duchu świeckim. Miało to odzwierciedlenie w działalności Publicznej Szkoły w Bebelnie. Od 1948 roku zaprzestano nauki religii w szkole, co tłumaczono dużą liczbą dzieci i niewystarczającą liczbą sal, zdjęto także krzyże ze ścian. Nauka religii odbywała się poza budynkiem szkoły. Pierwsze lekcje każdego dnia rozpoczynały się nie modlitwą lecz hymnem narodowym.
W 1956 roku rodzice wystąpili z prośbą o przywrócenie nauki religii w szkole oraz o zawieszenie krzyży na ścianach klas. Spotkało się to z odmową władz szkolnych. W zakres treści nauczania w latach 1950-61 wchodziły, podobnie jak w całym kraju, treści dotyczące przyjaźni z ZSRR i wdzięczności wobec tego kraju. Treści te wpajane były młodzieży na lekcjach języka polskiego, historii, a także innych przedmiotów. W ramach pracy dydaktycznej prowadzono wiele zadań przybliżających dziecku „wielką” rolę jaką odegrał ZSRR w życiu Polaków. Podejmowano wiele czynów z okazji rocznic powstania Armii Czerwonej, rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej czy bitwy pod Lenino.
W szkole rozpoczął także działalność Związek Harcerstwa Polskiego. Organizacja ta miała szeroki zasięg oddziaływania na uczniów. Podstawową zasadą ukierunkowującą pracę ZHP była zasada wychowania przez działalność społeczną. Program społecznego działania ZHP był dość bogaty i urozmaicony. Jego realizacja umożliwiała rozwój różnorodnych zainteresowań, sprawności i uzdolnień, sprzyjała wszechstronnemu rozwojowi uczniów. Młodzież zrzeszona w ZHP miała obowiązek szerzenia wiedzy o współczesnym świecie i uczestniczyła w życiu wsi. Harcerze uczestniczyli w „Marszu jesiennym” organizowanym z okazji bitwy pod Lenino oraz innych okolicznościowych imprezach związanych z życiem jak widać nie tylko kraju. Uczniowie zrzeszeni w tej organizacji podejmowali wiele czynów, takich jak sprzątanie otoczenia szkoły, zbiórka makulatury czy żołędzi. Głównym zadaniem młodzieży w ZHP było tworzenie poprawnej atmosfery w szkole, zdobywanie poważnej i rzetelnej wiedzy, a także kształtowanie ówczesnych postaw ideowych.
Na terenie szkoły działała również spółdzielnia uczniowska która przyuczała do zespołowych form gospodarowania wspólnym mieniem i organizowała drobne usługi dla wszystkich uczniów. W sklepiku uczniowskim prowadzonym przez spółdzielnię uczniowską można było kupić np. przybory szkolne, itp.
Inne organizacje obecne w ówczesnej szkole takie jak TPPR czy Liga Przyjaźni Żołnierza, miały za zadanie rozwijanie uczucia przyjaźni z „bratnimi narodami”, a szczególnie ze ZSRR. Uczniowie brali udział w akademiach okolicznościowych np. akademii z okazji rocznicy powstania Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej. Akademie te organizowano dla szkoły i mieszkańców całej wsi.
W ramach zajęć pozalekcyjnych w szkole istniały kółka zainteresowań oraz kółka przedmiotowe spełniające rolę bądź zajęć wyrównawczych, bądź rozwijających i kształtujących. Już w latach pięćdziesiątych młodzież szkoły w Bebelnie brała udział w różnych konkursach np. konkursie młodych techników.